Nawet gdy tracisz głowę nie trać twarzy. Aleksander Kumor
Kto dał zęby, da i chleb. Błażewski
Jest coś w tym, że człowiek chce być blisko ojczystej ziemi. Owidiusz
Kochanie to niedola ciężka, bo przez nie człek wolny niewolniekiem się staje. Równie jak ptak, z łuku ustrzelon, spada pod nogi myślica, tak i człek, miłością porażon, nie ma już mocy odlecieć od nóg kochanych. Kochanie to kalectwo, bo człek, jak ślkepy, świata za swoim kochaniem nie widzi. . . Kochanie to smutek, bo kiedyż więcej łez płynie, kiedyż więcej wzdychań boki wydają? Kto pokocha, temu już nie w głowie ni stroje, ni tańce, ni kości, ni łowy, siedzieć on gotów, kolana własne dłońmi objąwszy, tak tęskniąc rzewliwie, jako ów, któru kogoś bliskiego postradał. . . Kochanie to choroba, gdyż w nim, jako w chorobie, twarz bileje, oczy wypadają, ręce się trzęsą i palce chudną, a człowiek o śmierci rozmyśla albo jak w obłąkaniu ze zjeżoną głową chodzi, z miesiącem gada, rad miłe imię na piasku pisze, a gdy mu je wiatr zwieje, tedy powiada "nieszczęście" i ślochać gotów. . . A jednak jeśli miłować ciężko, to nie miłować ciężej jeszcze, bo kogóż bez kochania nasyci rozkosz, sława, bogactwa, wonności lub klejnoty? Kto kochanej nie powie: "Wolę cię niźli królestwo, niźli sceptr, niźli zdrowie, niźli długi wiek?. . . " A ponieważ każdy chętnie by oddał życie za kochanie, tedy kochanie więcej jest warte od życia. Henryk Sienkiewicz, "Pan Włodyjowski"
Nie sprzedawaj skóry niedźwiedzia, zanim go nie upolujesz. Laurentius Abstemius (Lorenzo Bevilacque, XV/XVI w)
Gdybyśmy kochali tych jedynie, którzy nigdy nie upadną, to byłaby sprawiedliwość tylko, a przecież ponad sprawiedliwością góruje miłość. Uznajemy najlepszych, ale indywidualnym uczuciem kochamy tych dopiero, dla których w naszej duszy jest wsparcie na wszelką słabość, uzupełnienie na wszelki niedostatek. N. Żmichowska
Id est (skrót: i. e). - to jest (to znaczy), w tym przypadku
Pomieszczenie: Konkret ograniczający swobodę przemieszczeń innych konkretów. Janusz Dietrych, System i konstrukcja
Myśl porusza ogrom świata. Wergiliusz
Qui vivra, verra - kto dożyje, zobaczy.
Udostępnij
Ze szczęściem bywa czasami tak jak z okularami, szuka sie ich, a one siedzą na nosie. Tak blisko! Phil Bosmans
poleca:
