Polityka jest sprawą zbyt poważną, aby powierzać ją politykom. - odpowiedź na krytykę, że jest dobrym żołnierzem, a kiepskim politykiem, parafraza powiedzenia: "Wojna jest sprawą zbyt poważną, aby powierzać ją generałom". Charles de Gaulle (1890 - 1970)
Każdy rodzaj pokoju z naszymi współobywatelami wydaje mi się lepszy niż wojna domowa.
I oto, kiedy zaczął się walić ów złoty i marmurowy gmach złego smaku, przyszedł On, lekki, odziany w światłość, ostentacyjnie ludzki, umyślnie prowincjonalny, galilejski, i od tej chwili zniknęły narody i bogi, i ukazał się człowiek, człowiek - cieśla, człowiek - oracz, człowiek - pasterz. Wśród stada owiec o zachodzie słońca, człowiek, który nie brzmiał ani trochę dumnie, człowiek uwieczniony wdzięczną pamięcią we wszystkich matczynych kołyskach i we wszystkich malarskich galeriach świata. Borys Pasternak
Stanie się to, co się miało stać. Horacy (właśc. Quintus Horatius Flaccus, 65 - 8 p.n.e)
Wiemy wprawdzie, że istnieje niemało badaczy naukowych, którzy zajmują się np. zagadnieniami fizycznymi, są jednocześnie wierzącymi katolikami. Wierzenia katolickie mogą u takiego uczonego nie wywierać żadnego wpływu na jego badania np. nad falami elektrycznymi, ale uczony ten nawet nie spróbuje objaśniać radiotelegrafii przy pomocy działania łaski bożej lub wtrącania się w tę sprawę jakiś duchów niebiańskich. Gdyby tak czynił, odebrałby mu katedrę nawet najgłupszy z uniwersytetów katolickich. Można być bardzo cenionym fizykiem i jednoczenie pisać lub mówić głupstwa w sprawach społecznych lub religijnych. Dowodzi to tylko niekonsekwencji wewnętrznej takiego uczonego, ale nie pogodzenia religii z nauką. Henryk Cunow, Pochodzenie religii i wiary w Boga
Być wolnym to móc nie kłamać. Albert Camus (1913-1960)
Bogactwo jak zły lekarz - czyni nas z widzących ślepymi. Antyfanes
Przeczyciele przypadku. Żaden zwycięzca nie wierzy w przypadek. F. Nietsche
Romantycy nie wymyślili nieszczęśliwej miłości.
Często przerastamy drugich jedynie o złudzenia.
Starość ma uzbierane zapasy życia najtajemniej w rozmaitych kryjówkach, jak skarby u skąpca ukryte, które na ostatnią chowa potrzebę i które wydaje powoli i najoszczędniej. Ignacy Chodźko
poleca:
