Ostatecznie bowiem czymże jest człowiek w przyrodzie? Nicością wobec nieskończoności, wszystkim wobec nicości, pośrodkiem między wszystkim a niczym. Jest nieskończenie oddalony od rozumienia ostateczności, cel rzeczy i ich początki są dlań na zawsze ukryte w nieprzeniknionej tajemnicy, równie niezdolny jest dojrzeć nicości, z której go wyrwano, ja